آه بعد از مدتها من بازم برگشتم پیشت،تو وبلاگ، عزیزدلم...

اگه منو قبول کنی...

دیشب ناراحتت کردم ،منو ببخــــــــــــــــــــش ای همه احساسم به زندگی....منو ببخش...

ولی بدون من همیشه به فکرتم نازنینم......

مرجان ....تو ....خوشگل منی.............

مــــــــــــــــرجانم....خیلی دووووووووست دارم عشق من..........

نمیدونم چه بنویسم که قلبم فقط یه کم آروم بگیره

خیلی سخته نباشی و یه دنیا احساس بی تو بمیره

این روزا سفر کردن بدون تو بدترین کاردنیاست

قلبم بدون اسم تو بدون چشمهای نازت خیلی تنهاست

عزیزم! هر چند بی نیازی از من اما دوسم داشته باش!

هر چند بی صدا اومدی توی قلبم اما رویای من باش!

باور نمیکنم همه جاده ها یه طرفه باشن بن بست باشن

چشای قشنگ تو خواستند که واژه هام عاشقت باشن

   حتی اگه مال من نباشی که نیستی

      بازم

      بازم...

   عاشقانه دوست خواهم داشت

    حتی اگه نتوانم در آغوشت بگیرم و همه احساس من بشی

     بازم

   عکست را عاشقانه به آغوش خواهم کشید

     من تو را بر باد بادک آرزوهایم

    بر فراز هر چه رنگ

    بر فراز هر چه سرشک

    بر فراز هر چه عشق

    هر روز و هر شب

      عـــــــــــــــاشقانه

    نظاره خواهم کرد

  حتی اگه دستهایت نصیب من نشوند

   عزیزم!  تو نمایش قلب منی

     می دانم

     می دانم

    .

    .

    .  

  حتی اگه من نمایش عشـــــــــــــق ناکام خودم  باشم...

با من بمان ای سروده شده توی قلبم!

  ای مرهم جاودان با من بمان

   توی این راه پر از سنگلاخ

  آن مقصد آشنا با من بمان

  تنها دلتنگی من نبود چشمهایت

   نبود قصه هایت

   نبود حرفهای ساده و بی ریایت

   با من بمان عشق من

    همسفرم باش

    که بی تو سفرم

     سرانجام نمیشود...

امروز درختان حیاط خانه مان دیگر سبز نبودند

  رنگ آبی آسمان هم ابرهای سیاه با خود داشت

  چه کسی میداند رها کردن چشمهای خیس

    بر محراب ابرهای تیره یعنی چه؟

   چه کسی میداند در آن سوی شب

     چلچله ها هنوز می خوانند؟

     چه کسی میداند جدایی من از تو

       چه لحظات طاقت فرساییست؟

     مهم نیست کسی نفهمد یا نبیند

     مهم اینست که تو بفهمی و ببینی

     امروز تو کوچه ی شب باد می آمد

     و این نفس دلتنگی من است...

وقتی غصه بر چشمهای رویاییت می نشینه

    خیــــــــــــــــــــلی ساده

   تمام وجودم بی تاب میشود

   همنفس قشنگ من!

    گریه هاتو هیچ وقت فراموش نمیکنم

      همچنان که خنده های دوست داشتنیتو

     قلبت از خیلیها گرفته عزیزک ناز من...

      ولی  میدانم که  توی قلبت بهشتی خوابیده است

        به گستردگی دلتنگی های ساده ات

          وبه زیبایی سمفونیک صدای پر احساس قشنگت

        آغوشم را مامن تو کرده ام بیـــــــــــــــا خوب من

         بیـــــــــــــــا که میخواااااااااااهم برای قلب شکسته ات

           بخواااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااانم:

          نفس بکش ای آرام جانم میدانم سخته

           آشیانه عشـــــــــق به نفس های کوچک تو نیاز داره

             عزیزترین کس زندگی ام...

             رویای مــــــــــــــن...

               مرجاااااااااااااااااااااااااااااااااااانم

                دووووووووست دارم..........   

 روزها و شبها آمدند و رفتند

   اما قلبم به لرزه نیفتاد

    چشمهایم همه رنگ ها را  دیدند

     اما چیزی به قلبم نیفزود

     انتظار میکشیدم آسمان و زمین را

      اما هیچ اتفاقی نیفتاد

       شبهایم بدون ستاره بود

         تاریک بود

         زندگی ام از یک راه باریک بود

       تا تــــــــــــــــــو آمدی

       ................................

                  و

     چقدر زیبا آمدی گل خوشگل من...

      روزهایم همه رنگ آبی آسمان

      شبهایم همه رنگ زیبای مهتاب

       و  همه لحظه هایم بوی موهای تو را می داد

      چشمهایم از نگاه  قشنگ تو نشانی داشت

       تو آمدی و من از تو بی خود شدم

      .........................................

         زیباترین فصل زندگی ام

           طلوع تو...

            و قشنگترین کلمه اش

             عشقم به تو...

         به من بگو عشـــــــــق من چطور جشن تولدت را بهت تبریک بگویم؟

          که قلبم آرام بگیرد..........

         بیست و دو شمع روشن

          دو جفت چشمهای من و تو

          و لبهای  قشنگت که غنچه می شوند

              تا فوت بکنند غصه جدایی من و تو را

                و شاد کنند خاطراتت را عزیزدلم...

        جشـــــــن تولد22 سالگیت

                                   مبارک

     عشـــــــــــــــــق

                           من

  عشــــــــــــق هنوز داره نفس میکشه

   در زیر یک شیروانی کهنه

    توی جنگل سبز خاطره ها

     کنار یک ویولون خسته

    عشق هنوز داره نفس میکشه

   وقتی اشک تو. چشمام نشسته

    قلبم رو به تقدیر

     باران به انتظار

      شب به دریا

     روز به ساحل

     رویای تو بر چشمهایم نشسته

      آن هنگام که حوض بزرگ نقاشی ام

       با آن ماهی های قشنگ و لیزش

        بر دیوار کلبه کوچکمان

        بر من و تو معصومانه تبسم می کرد

         .

         .

         .

         عشـــــــــــــق هنوز داره نفس میکشه

          وقتی که دستهایم برای با تو بودن

             از غیر تو خالی میشه

            زیر درخت گیلاس منتظرت هستم

               بیــــــــــــــــــــا عشق من...

               بیــــــــــــــــــــا عزیـــــــــزم...

  برای اولین بار 

     وقتـــــــــــــــــــــــی دیدمت

       چشمهایت را عاشق شدم

      و دستهای قشنگـــــــــــــــــت  ارزشمند ترین  دارایی ام  شد

        لبهای بالایی و پایینیت  مستانگی را به من هدیه دادند

      و موهای سیاه قشنگت آرامشم شدند. . .

     چرا همیشه می گویند فصل بهار فصل پاییز

         زیباترین فصل ها هستند

        من می گویم:تابستان قشنگترین فصل سال

         تــــــــــــــــــیرروشن ترین ماه

        و عدد بیست دوست داشتنی ترین  عدد . . .

           در آن لحظات

             عــــــــــــــــــــشق صورتش را بر من آشکار کرد

              و آغوشم را بر چشمهایت چیره ساخت

              عزیزدلم. . .

   ♥. . .سالگرد عاشقانه آشناییمون مبارک. . .♥

 بگذار همه آهنگ های خوانده شده دنیا عاشقت کنند

  بگذار با اسرار واژه های عاشقم آشنایت کنند

  بگذار این همه سکوتم در دلت آشیان کنند

  ای بی نام و نشانم!ای آشناترین نغمه نگاهم

   گــــــــــــل نازم!

     ای خیس شده از قطره زیبای چشمهایت!

      لبهای خندانت

      آن خنده های آشنای بی ریایت

      قلب من در سینه من

      از جنس توست

      از حس توست

      از شعر توست

     برای وصف آن خنده های دلنشینت

     آن چشمهای سیاه خمارت

      قلم ها خم می شوند

     عشــــــــــق من!

     بذار بوسه هایم را عاشقانه نثارت کنم...

بگذار به سوی تو پر بکشم

 به سوی کلبه

به سوی آواز

به سوی این همه راز و نیاز

آن هنگام که به چشمهایت رسیدم

دست در دست هم

دنیا را سفر خواهیم کرد

به ابرها

به دریاها

 خواهیم کوچید

به زیر یک بوته تمشک

خواهیم خزید

به بوسه ها یمان

در زیر نور نوازشهایمان

 جان خواهیم داد

عشـــــــق من!

دستهایت را به دستهایم هدیه کن

تا نگاهم را به نگاهت بیاویزم...

    قلم را

   یارای رسیدن نیست

   اگر چه من برای تــــــــــو می نویسم

   قلبم نیز همچو یک نامه کهنه

   برای جای اسمــــــــت کافی نیست

   اگر چه وجودم از اسم قشنگــــــــت شده آغشته

   چقدر خاطراتـــــــــــت در قلبم جاریه

    چقدر بودنـــت پیش من خالیه

    قبل از تـــــــــــــــــــــو

     معنی بوسه را نمی دانستم

      قبل از تــــــــــــــــــو

    چشمهای مهتابی را نمی شناختم

       تـــــــــــــــــــو

   نگاه آبی ات را بر من دوختی

    کاش لیاقت عشق تــــــــــو را می داشتم...

با تنهایی ام ساختم

 اما در قلبم

  آشیانه ای هم برای تو ساختم

 از گذشته های دور

 انگار من همیشه منتظر آمدنت بوده ام

  انگار چشمهایت را همیشه در خواب دیده ام عزیزم

   مدت هاست دفتر خاطراتم

     شده اسم تـــــــــــــــــو

     مدتهاست انتظار شده باور واژه هام

     مدتهاست دیگر تنها نیستم

     مدتهاست بد جوری عاشقت شدم...

  شــــــــب چهره خود را به ما نشان داده است:"سکوت" و "سایه ها"

   و اینجا هرگز ایـــــــنقدر دور نبوده که من از تـــــــــــو جا بمانم

   من رنگ خاکستری زیاد دیده ام و رنگ آبی نیـــــــــــز

    اما هرگزدرسایه ها نیاسوده ام

    چه فرقی می کند باران باشد یا نباشد؟

    همه ابرها بر من که میبارند...

   چه فرقی می کند کنارم باشی یا نباشی؟

    کلبه مان را با خشت قلبم که می سازم...

    شب هایم را عزیزکم!

     شب هایم رابا تا رو پود یاد تو می نوازم

   هر ستاره ای می شود معنای راز و نیازم

    روز که می شود

    پنجره ام باز می شود

     مثل دیشب دیگر نیست سایه و سکوتی

     که قلبم با یاد تو شاد می شود...

 عشـــــق را در دستانم نهادی

   و من هنـوز تنهای تنهام...

  من راز چشمهایت را می دانم عزیزم

   حتی وقتی که خرامان خرامان 

   به سفر عشــــق می پیوندی...

  من از لابه لای موهای سیاه قشنگت

   رنگ شبهای تنهاییم رافهمیدم

   من محکوم به دلتنگی توام همــــیشه

    عـــــــــزیزدلم...

 ایــــــــــن روزها

 آســــــــــمان آبی تر شده

 زمیـــــــــــــنم سبز تر

 ایــــــــــن روزها

  کوی و برزن

 از هیـــــــــجان لبریز شده

 این روزها صدای بلبلکان زیبا

 بیشتر شنیده می شه

 ایــــــــــن روزها

 بیشتر به تو فکر میکنم

 جای خالی ات را بیشتر حس می کنم

 از میان همه زیبارویان دنیا

  تنـــــــــها و تنهــــــــا تو را دوست می دارم...

  از میان این همه صدا تنها صدای تو را می خواهم

  فقط رویای تو را می بینم

 فقط از چشمهای زیبای تو گلهای رنگارنگ می چینم

 تـــــــــــــو بهار زیبای منی عـــــــــــزیزم

همه واژه های شعرم شدند مسافر 

که مقصدشان را

با چشمهات هماهنگ می کردند

جاده های بی پایان

جنگل های بی باران

دریاهای نا آرام

سفر را در چشای تو شناختند

شن های ساحل

 بازم اسم آشنای تو را

فریاد می زدند

همیشه

برای قدم زدن با تو هوا بارونی بود

چتر واسه دل های عاشقمون

بسته بود

همیشه

واسه گفتن عاشقانه هامون

وقت کم بود

همیشه قلبم واسه تو تنگ بود عشــــــــــق من...

 همش یه قدم تا خوشبختی ما فاصله هست

   تو پنجره شب من فقط یه ستاره هست

 خنده های همیشه زیبایت شده خاطراتم

همنفسم باش ای عشق ناز و مهربانم

 آرامش مهتاب تو قلبم حبس می شه

این یعنی زندگیم بی تو سبز نمی شه

نفس کشیدن تو هوای تو آسانتره

چشمهای تو از آبیه دریا آبی تره

وقتی اسم قشنگتو بر زبان میارم

همه وجودم از تو لبریز می شه یارم

همه لحظاتم شده بود نوازش های تو

همه نگاههایم شده بود نگاه تــــــــــو...

ای همه زندگی ام!

می دونستی شدی همه زندگی ام؟

یه وقت غصه نخوری عـــــــــــــــزیزدلم!

یه وقت نبینم چــشـــــات خیس بشن

یه وقت نبینم قلبت بگیره عشـــــــق من!

در کنج تنهاییت بیرون بیا ای همه زندگی ام!

بیا که آغـــــــوشم چشم به راه توه

بیا که میخوام به موهای قشنگت دست بکشم 

می خوام با چشای قشنگت یه دنیا راز و نیاز بکنم

عزیزدلم!میخوام بهت نشان بدم که چقد دوست دارم

 با هم زنده بشیم نفس بکشیم از هر چه غصه هست دس بکشیم

  ستاره هامونو بهت نشون می دم

 یه عالمه ستاره از بغلمون می چینیم

 زیباترینم!می خوام تو بغلم آرام خوابت بگیره

 نبض قلبم آوای عشق من به توه همراه توه

تا صب  تو باشی و من باشم و یه دنیا آرامش

بخواب عزیزدلم! چشاتو رو هم بذار من کنارتم..........

  کوله بار مون از سفر فقط یه خاطره بود.

  سهم من و تو از جدایی یه عالمه بود.

  نوشتم و گفتم و شنیدم و گریستم

  چه سود! که دنیای ما بدون هم بود

  قافیه ها همه درگیر وزن خود بودند

  این تنها قلب من بود که درگیر تو بود

 سفر دراز است و عاشقان رنگارنگ زیاد

 بهتره سکوت کنم چون قلبم یک رنگ بود

 شمع ها اینجــــــــا آشیانه دارند

     کوچــــه های خالی

     رو به تبسم زیبای آینه ها

      خیال پرواز دارند

     آواز آب ها

   اینجا عکس تو رو دارند

    عکسی از باران که

     بر زیباترین تک واژه قلبم

      سوار شده است

   عکسی که من به تماشایش نشسته ام

    عکسی از جنس دیگر

     عکسی از دنیایی دیگر

    آری

    عکس تـــــــــو  عشق من...

    در کوچــــه خیس و خلوت پاییزیمان

      باران نم نمک می بارد

       خش خش برگـــــــهای زیر پاهایمان

        این دســـــــتهای آشنای من و تــــــــوست که

          تصویر زیبای با هم بودن را نــــــــوازش می کنند

        در وســـــــط باران می ایستیم

        آغوشــــــــت می گیرم

        آغوشـــــــــم می گیری

          و بوســـــه هایی که

         بر لبــــهایمان جاری می شوند

           نازنینم!

      بوسه شعر من بر باد نیست

        بوسه شعر من بر لبهای گرم و بارانی تــــــــوست

          که بر قلبم نقشــــ می بندد

          تــــــــنها شاهد عشق ما باران...

  ذرات گــــــــرم حسی

    شـــــناور در آب

     زلالی چشــــــــمان تو

      در خاطرم طراحی می شوند...

     عـــمیقترین

       زمزمه عاشقانه ام را

        در دستــــــــــــهایت میگذارم...

    پنــــــــــــجره ای است

      که فاصــــــــــله

     نگاه تـــــــــو و من را

     اندازه می گیـــــــــــرد

    دستی بیـــــــــرون می آید

    واژه های گــــرم خیــــس

         می پاشد

         بر قـــــــــلبم

     بازتابی از رنگ حســــــــــرت

     بر روی شیشــــــــــه

         بخار می شود

     حســــــــرت ندیدن و نشــــــنیدن تو ...

   آن هنـــــــــــــــگام

     که اشـــــــــــکهایت بودند و من نبودم

       که با دستــــــــــــــــهایم پاک کنم

             آنها را

         اینــــــــــجا

               من بــــــــارانو

           زمزمه می کردم

        آه...... عـــــــــــزیزدلم نمیدانی...

              چگــــــــــونه

          قـــطرات بــــــــاران بر سرم می ریخت

             قطــــــرات اشکهای تو...

    مهــــــــــــتاب

   ایـــــــــن شــــــــــب ناب

      روی طنــــــــــاب خیال

     می خــــــــــورم تــــــــــاب

         نه گنجشـــــکی 

    نه حتی شاپـــــــــرکی

      تنها ♥مــــــاه♥ بود و یه دنــــــــیا خیال

        تنها ابرهای ســـــیاه بود و

         من بی بــــــــــال

         نفســـــــــهایت را

        من میـــــــکشم

      همچـــــــــنان که

     چشــــــمهایت را کشیده ام

         با ♥تـــــــــــــــــو♥

     شـــــــــــوق پرواز دارم

      در دلم رازهــــــــــــا دارم

       قلـــــــــب من تنها اینه

            که

    ♥♥مرجانــــــــــــکم♥♥ تو♥ رو دوســــــــت دارم

  تــــــــــــــو رفــــــــــتی

    به سوی ســـــــــرزمین های گـــــــــــرم

     قلمــــــــــــــــرو نخل ها

    به ســــــــــــوی کرانه های بی انتهای جنـــــــــــوب

     تــــــــــــو رفــــــــــــتی

      به سرزمـــــــــــــــین ماسه ها

             و

    مــــــــــــــــــن

         با دستــــــــــــــــهایم

      غــــــــــــــربت سرد سنگین چشمهایم را

           بر باد شمال سوار میکنم

           و به سوی ♥تـــــو♥ ♥مـــــرجانکم♥ خواهم آمد...

   دستـــــــــهایت را در دستـــــــــــهایم بگذار عـــــــــشق من

     پاییـــــــــــــــز فصل بوســــــــه های من و تـــــــــــوست

      چه کسی میداند

      با تــــــــــــو بــــــــودن یعنی چه؟

      بگذار با بــــــــــــوسه های پاییـــــــــزیمان

        ارزشـــــــــمندترین تصویر زندگیم را

          به تــــــــــــو هدیه کــــــــــــــــنم...

    قلبـــــــــــــــم 

       تصویر پیچکهای نـــــــــبض احساسم

            را آه میـــــــــــــــــکشد

                 آه...

                    و

         آغـــــــــــــوشم

           با راز زیبای وجــــــــودت

           آرام می شود...

    اینجا

    مهتاب نزدیک است

   آنقدر نزدیک

       که

     حتی

    تبلورش

     نبض احساسم شده است

    نسیم بر گستره شب زمزمه میکند

    موجکها می رقصند

    شکوفه ها به نظاره نشسته اند

    چشمهایت میدرخشند

    تپش زیبای قلبهایمان

    بر عریانیمان

    بر تک شاخه گل سرخ

     جریان می یابد

    لبخندت

    لبخندم

    برما  جاودانه می تابد نازنینم!

     دستهای سقید تو 

            در

    دستهای مردانه ام

      و چنین است که

      عشق ما

         سرانجام  افسانه می شود...

   آن روزها گذشت...

   آن روزهای سرشار

    هر لحظه مان تابش گلها بود

     چشمهامان پاکی زلال آبها بود

                  آری دلبندم!

                    آن روزها گذشت...

گه ر سیوه ک بوو...

گه ر سیوه ک بوو‚له تی ده که م

له تیک بو خوم ‚له تیک بو تو

بزه یه ک بوو ‚له تی ده که م

له تیک بو خوم‚ له تیک بو تو

خه فه تیک بوو ‚به شت ناده م

هه لیده مژم وه ک دوا په تو!

ماموستا پشیو

ترجمه

اگر تنها سیبی بود...

اکر تنها سیبی بود‚ نصفش میکنم

نصفش مال من‚ نصف دیگرش برای تو

اگر تنها لبخندی بود ‚نصفش میکنم

نصفش مال من‚ نصف دیگرش مال تو

اندوهی اگر باشد‚نیست تورا قسمتی!

عمیقا همچوآخرین نفس خواهم مکیدش...

    ای روشنایی! 
           تو را باور دارم

      حتی در شب های تابستان

        حتی در قلب شهرهای افسرده مان 

            حتی

        وقتی که اشکهایت را پنهان میکنی...

سبزه ها منتظرت بودند

          بارانی که دیشب باریده بود نیز

           و راهی که به خاطره هات می رفت... 

                من میدانستم

                تو باز میگردی...

کسی دیگر تو را ندید نازنینم...

       چقدر زود پرواز کردی

             زمین دیگر جای تو نبود

                  کوچک بود

                        و 

                قلب تو بزرگ

      تو آن بالاها

       نوازش میکنی پاکی آواز آبهارا

            و من این پایین

                  هنوز

              منتظرم که...

                    نه نه

          میدانم که هرگز نمی آیی...

   کاش میدانستم کاش میدانستم

              نگاهت به کجاست...

   میدانم میدانم

       اشکهای تو پرواز پروانه هاست

           بیا خوب من

            کوله ام پر از شقایقست

                   و       

                   کلبه ام 

           با شمع نگاه تو

                              روشن میشود...

پرواز کن پرواز کن

  نگو نمیشه

تنها اندکی به

  مهربانی نیاز داری

پرواز تو قشنگترین شعر میشه

               و من

 در اشتیاق سرودنش...

         تو

    لای دفترم بودی و نگاهت تو قلبم

         از دفتر خاطره ام پرواز کردی

                و نیز

           بر فراز شب

     به سوی مهتاب آمدی

      دستان تو نصیب من شد

                 و

        چشمهای تو نیز...

    کاتیکه بو هیمنی 

      مه عشوقه که ت

       ئه شئ بچی ...

       بچو

    وه دل مه گوره-

     ئه مه بئ وه فایی نیه

      وه فایه

                 ترجمه

   زمانیکه برای آرامش

       معشوقت

       باید بری...

       برو

     وقلبتو تغییر نده-

       این بی وفایی نیست

         عین وفاست

تنهایی من

        و

     نامه ای که هرگز نیامد

      دلبندم!

به کوچه ام سرنزدی

               نه!

اصلا کوچه ام را ندیدی

کوچه ی من خاکی نبود

             پراز سبزه بود

                   پروانه بود

                        و اشک

          تو نبودی دلبندم